Hel, dawna wyspa Helibo na zatoce Gdańskiej, jest uznawany za kolebkę państwowości w ujściu Wisły. Tu mieli osiedlić się przybysze uciekający z przeludnionej Gotlandii, tworzący od ok 200 r.n n. e. pierwszą państwowość w ujściu Wisły.
Ślady osadnictwa są jednak dużo dawniejsze, jak donoszą lokalne przewodniki: "nad brzegiem morza, w odległości 2 km na pn.zach. od latarni odkryto w 1913 r. ornamentowane odłamki naczyń glinianych z wczesnej epoki żelaza, a więc sprzed około 2,5 tys. lat." [1]
To samo źródło wspomina legendarny przekaz, mający wspominać o kaplicy w Helu, wzniesionej przez króla norweskiego Olafa w 1028 r. n. e. Byłaby to więc pierwsza z bardziej trwałych akcji chrystianizacji w rejonie Zatoki Gdańskiej. Znana jest wcześniejsza misja chrystianizacyjna Wojciecha, ale nie odniosła ona trwałych rezultatów.